32. Wróżby z ciasteczek

Niepokój to świadomość strachu

Emil Cioran

            W końcu Tom postanowił wrócić do domu. Z daleka widział, że w salonie pali się światło. Zastanawiało go, czy Ria spędziła cały dzień sama. Wszedł i ujrzał, jak Ria na kanapie zwija się z bólu. Podbiegł do niej i próbował dowiedzieć się, co ją boli. Kobieta odparła, że ma straszne skurcze. Zaczęły się one zaraz po tym, jak przez przypadek uderzyła się o brzeg stołu. Kaulitz zarządził, że muszą jechać do szpitala, szybko opuścili dom i pomógł wejść partnerce do samochodu. Za dziesięć minut byli już w szpitalu, gdzie lekarze wystawili diagnozę. Krwiak, który mógł stanowić zagrożenie dla dziecka. Trzeba było szybko wykonać operację. Ria wyraziła pisemną zgodę przebrała się. Porozmawiała chwilę z Tomem, który dodał jej otuchy, po czym dziewczyna wylądowała na stole operacyjnym. Dla Toma były to najgorsze chwile…

****

            - Chcesz dokładkę? – Zapytała Megan, wstając od stołu, przy którym spożywali lasagne sojowe.

            - Nie, dzię… - Kaulitz ledwie zaczął mówić, a jego komórka rozdzwoniła się.

            - Słucham? – Zaczął.

            - Ria jest w szpitalu i ma cesarskie cięcie. Bill, proszę, przyjedź. Zaraz tu zwariuję albo dostanę jakiejś choroby psychicznej – powiedział szybko Tom. Słychać było, że jest bardzo zdenerwowany, dlatego Wokalista postanowił przerwać obiad z ukochaną.

            - Okey, niedługo przyjadę. – Odparł Bill, siląc się na swobodny ton.

            - Super, czekam – ciche piknięcie, oznajmiające zakończoną rozmowę. Młodszy Kaulitz odłożył komórkę i smutno spojrzał na groźnie wyczekującą Meg.

            - Tylko nie mów, że musisz gdzieś jechać…

            - Megan, Ria jest w szpitalu, a Tom prosi mnie, żebym przyjechał. Muszę…

            - Nawet nie dokończyliśmy rozmowy o mojej pracy! – Przerwała mu dziewczyna.

            - Będzie na to czas – rzucił Bill, po czym wybiegł z domu.

****

Megan była strasznie zła na ukochanego i postanowiła, że weźmie sprawy w swoje ręce. Mieli razem jechać do agencji modelek? Pojedzie sama. Szybko wyłączyła telewizor i pobiegła do swojej garderoby. Miała tylko jedną sukienkę, małą czarną. Zawsze były, jednak, jakieś pozytywy. Taki strój podkreślał jej wszystkie wdzięki. Do tego założyła srebrne bransolety i buty na wysokich obcasach. Przeleciała usta czerwoną szminką, a oczy pomalowała tak, by uzyskać efekt ,,smokey eyes’’. Zerknęła w lustro. Wyglądała trochę zbyt wyzywająco, ale nie miała ochoty na poprawki. Pożyczyła samochód, który stał u Billa w garażu. Stare już, Audi Q7. Zdjęła szpilki i odrzuciła na siedzenie pasażera. Nie zamierzała prowadzić w niewygodnych butach. Odpaliła samochód i wyjechała na ulicę. Cały czas powtarzała sobie adres agencji. Czekała ją aż pół godzinna droga, dlatego zdecydowała umilić sobie czas i jechać trasą przez lasy. Już po kilku minutach zorientowała się, że od samego początku jedzie za nią czarny Mercedes. A przecież tyle było już zakrętów. Dziwny zbieg okoliczności…

****

Tymczasem Bill spokojnie dojechał do Toma. Operacja cały czas trwała. Młodszy Kaulitz zauważył chwilową ulgę w oczach brata, gdy go zobaczył. Ale tylko chwilową. Oboje usiedli na niebieskich, szpitalnych krzesełkach, a Gitarzysta opowiedział całą historię. Bill dokładnie nie mógł odszyfrować jego uczuć, bo w oczach widział tylko jakiś obłęd. Chyba rzeczywiście jego braciszek zaczynał wariować. Opowiadanie wstrząsnęło Wokalistą.

            - Tom, ale nie obarczaj się tym, że to tylko i wyłącznie przez waszą kłótnię. W ogóle przykro mi z powodu tych oświadczyn i nie rozumiem, czemu Ria ci to zrobiła. Ale jestem pewien, że jakiś swój powód miała. Bo ona cię kocha, już nie raz to udowodniła. A takie kłótnie tylko umacniają związek – radził Bill, żywo gestykulując.

            - Może ty powinieneś zapisać się do jakiś horoskopów i radzić tak ludziom w telewizji, co? Czuję się, jakbym czytał wróżby z ciasteczek. Pomimo wszystko, dzięki za wsparcie – odparł Tom z nutką żartu. Jednak nie było wcale, tak najgorzej.

            - Jestem piosenkarzem i jakoś odpowiada mi ta praca, a przepowiadanie horoskopów jest żałosne i chore – powiedział Bill, a potem dodał nieśmiało. – A ile już trwa ta operacja?

            - Trzydzieści dziewięć minut czternaście sekund – odparł szybko Gitarzysta, zerkając na zegarek. Bill uśmiechnął się i pomyślał, że nawet w takich chwilach, jego braciszek potrafił zachowywać poczucie humoru. I dobrze, życie jest za krótkie, by myśleć negatywnie. Zawsze stanie się to, co musi się stać.